Ewan ko pero sobrang down ako ngayon. Napaka-depressed ko ngayon. Nalulungkot ako pero hindi ko alam kung bakit. Basta alam ko marami akong sama ng loob ngayon. I have realized so many things. Maraming gumugulo sa isip ko. Kalabisan mang sabihin, pero minsan nga naiisip ko na sana hindi na lang ako si Les.
Kanina pagka-uwi na pagka-uwi ko galing ng school diretso agad ako sa kwarto ko. Hindi ko namalayang naiiyak na pala ako sa sama ng loob. Akala nila ang saya-saya ko. Akala lang nila yun. Kaya nga gusto kong laging may ginagawa o kaya laging may mga kasama dahil dun lang ako tumatawa. Ang hirap talagang magpasaya ng sarili.
Bakit ba naiisip ko ang mga ganitong bagay? Hindi naman ako ganito dati. Lahat naman ng bagay sa paligid ko tinitingnan ko at its bright side. Isa lang naman ang naiisip kong dahilan, ito yung gabing naipamukha sa kin na nag-iisa na lang ako.
Kanina pagka-uwi na pagka-uwi ko galing ng school diretso agad ako sa kwarto ko. Hindi ko namalayang naiiyak na pala ako sa sama ng loob. Akala nila ang saya-saya ko. Akala lang nila yun. Kaya nga gusto kong laging may ginagawa o kaya laging may mga kasama dahil dun lang ako tumatawa. Ang hirap talagang magpasaya ng sarili.
Bakit ba naiisip ko ang mga ganitong bagay? Hindi naman ako ganito dati. Lahat naman ng bagay sa paligid ko tinitingnan ko at its bright side. Isa lang naman ang naiisip kong dahilan, ito yung gabing naipamukha sa kin na nag-iisa na lang ako.
Nag-iisa na nga lang ba ako? Hindi ko alam... takot akong malaman.
3 comments:
haayy les, parehas lng tau wag ka magalala d ka nagiisa. d ko man alam kung ano ang suliranin mo pero i feel for you kasi depressed din ako... ewan ko ba may mga tao lng tlga na madaling humusga sana kainin na cla ng lupa hehe cge! take care! kaya mo yan lester!
eiow lez... lam mo naiintindihan ko nararamdaman mo... kung ano man yan, gusto kitang damayan, hwag mong isipin na nagiisa ka, para saan pa kaming mga kaibigan mo... sa skul, nakikita mo akong masayahin, palaging tawa ng tawa, lagi pa taung nagaasaran... pro dip insyd, my mga tinatago din akong kalungkutan... tanong mo man kay kuya ferdz, lam mo siya lng ang pinagsasabihan ko ng halos lahat ng nararamdaman ko... pagnasasabi ko sa kanya, gumagaan ang pakiramdam ko... cguro kailangan mo lng ng taong mapagkakatiwalaan, ng taong mapagsasabihan mo ng mga saloobin mo, taong magbibigay sau ng payo... malihim ka kcng tao lez, hindi ka totoo sa nararamdaman mo, iba ka kapag kasama mo kami, iba ka pag nag-iisa ka, siguro talagang ganun ka... pero lam mo wala naman masama kung minsan isang araw umiyak ka sa harap namin, kahit sa akin, ilabas mo mga sama ng loob mo, mpra maramdaman mong hindi ka nag-iisa, makikita mo gagaan pakiramdam mo... lez, lam mo kakaiba ka talaga... lam ko ang lez sa skul ay hindi tlaga ung totoong ikaw... lam mo seryoso ka din tao... magkatulad lng tayo kaya nararamdaman ko din nararamdaman mo, hindi ko lang tlga alam ril problem mo... cguro ikaw din hindi mo rin alam, ganyan din ako, my mga times na umiiyak din ako magisa sa kwarto, nalulungkot, naiiniz sa mga tao sa paligid, nangungulila... at kung hindi mapaliwanag na dahilan, pero lam mo, hindi dapat maging ganito takbo ng isip natin, dapat tingnan natin ang magandang part ng buhay natin, buhay ka, nakakapag-aral ka, marami kang kaibigan, dapat cguro makontento tayo sa buhay natin para maging masaya tayo... kung my kulang man, darating din un sa tamang panahon... makikita mo... darating din ang time na magiging masaya ka tlga, masayang masaya... ganyan naman talaga ang buhay, maraming pagsubok, maraming problema... normal lng yan, kung walang ganyan, magiging napakaboring ng buhay natin... sa huli magiging maayos din ang lahat, cgurado yan... i hope kahit papaano nakatulong ako sau, i hop kahit konti nabawasan ko ung mga sakit na nararamdaman mo... i hop maging matagpuan mo na ung kaligayahan na hinahanap mo, hwag ka pong mawawalan ng pag-asa... madrama na ba ako, hindi ako sanay magpayo kaya i'm just trying my best kz gusto ko khit sandali mapawi ko ang kalungkutan na nararamdaman mo... lez, muli, hindi ka nag-iisa, kung kailangan mo ng karamay, nandito lng po ako ha, pagdating sa ganyan bagay, mapagkakatiwalaan mo ako... sige po lez... labyah frend... smile na dyan :p
Well sometimes we really can't help but feel that way.
But hey, cheer up. :)
Post a Comment